پروانگی ...
بـه آسمــان دل بـبـنـــد ...پروانگی ...
بـه آسمــان دل بـبـنـــد ...درباره من
در هیاهوی زندگی دریافتم ؛
چه بسیار دویدن ها
که فقط پاهایم را از من گرفت
در حالی که گویی ایستاده بودم ،
چه بسیار غصه ها
که فقط باعث سپیدی موهایم شد
در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود ،
دریافتم
کسی هست که اگر بخواهد "می شود"
و اگر نخواهد "نمی شود"
به همین سادگی ...
کاش نه میدویدم و نه غصه می خوردم
فقط او را می خواندم و بس ...
ادامه...
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- دی 1392 4
- آذر 1392 8
- مهر 1392 8
- شهریور 1392 2
- مرداد 1392 15
- تیر 1392 13
- خرداد 1392 7
- فروردین 1392 34
- اسفند 1391 32
- بهمن 1391 28
- دی 1391 61
- آذر 1391 57
- آبان 1391 87
- مهر 1391 65
- شهریور 1391 172
- مرداد 1391 154
- تیر 1391 157
- خرداد 1391 187
- اردیبهشت 1391 12
آمار : 1077432 بازدید
Powered by Blogsky
بسیار زیبااااااااااااااااااا
زندگی مثل پیانو است ، دکمه های سیاه برای غم ها و دکمه
های سفید برای شادی ها.اما زمانی میتوان آهنگ زیبایی نواخت
که دکمه های سفید و سیاه را با هم فشار دهی...
ممنون عزیزم
امروز به آنهایی می اندیشم که روی شانه هایم گریه کردند...
و نوبت من که شد...
شانه خالی کردند..
زنده یاد شریعتی
بسیار زیبا
ممنونم
سلام هستی جون
یاد این جمله افتادم:
"آنقدر به این دنیا بدبینم
که زمین را هم زیر پای خود بی طمع نمیبینم!!!"
یعنی راست میگه؟!!!
سلام سیما جونم
نمیدونم والا
اما بعید نیست
عالی بود