همه میگویند 13 عددی نحس است
اما من میگویم عامل نحسی 1و3 هستند نه 13 !
عشق های امروزی یا 1طرفه اند یا 3طرفه !
آیت الله فهرى نقل مى
کنند که جناب شیخ رجبعلی خیّاط به ایشان فرمودند : روزى
براى انجام کارى روانه بازار شدم اندیشه مکروهى در مغزم گذشت ، ولى بلافاصله
استغفار کردم .
در ادامه راه شترهایى که
از بیرون هیزم مى آوردند ، قطار وار از کنارم گذشتند ، ناگاه یکى از شترها سنگى به
سوى من انداخت که اگر خود را کنار نکشیده بودم آسیب مى دیدم .
به مسجد رفتم و این پرسش
در ذهن من بود که این رویداد از چه امرى سرچشمه مى گیرد و با اضطراب عرض کردم
خدایا این چه بود ؟
در عالم معنا به من
گفتند : این نتیجه ی آن فکرت بود که کردى . گفتم : گناهى که انجام ندادم .
گفتند که : آن سنگ هم که
به تو نخورد ...
بدترین کاری که
یه نفر می تونه با دلت بکنه
اینه که باعث
بشه
دیگه ذوق
نکنـی
از بودن هیچکس ...
شدهام خارپشتی که تیغ هایش ،
دنیای امنی برایش ساخته ؛
اما ...
پشت شب بو های عاشق و مست ،
در حسرت نوازشی بر دل ...
یکی میگفت :
باید از کنار مشکلات با سرعت عبور کنی و بگی : "میگ میگ"
اما نمیدونست مشکلات نشستن رو مون و میگن : "انگوری انگوری" !
یه آدم هایی هستن نه میشه درکشون کرد نه میشه ردشون کرد
همینطوری تو زندگیتن ...
زل میزنن به آرامشت …!
دو برادر با هم در مزرعه خانوادگی کار می کردند که یکی از آنها ازدواج کرده بود و خانواده بزرگی داشت و دیگری مجرد بود . شب که می شد دو برادر همه چیز از جمله محصول و سود را با هم نصف می کردند . یک روز برادر مجرد با خودش فکر کرد و گفت :
"درست نیست که ما همه چیز را نصف کنیم . من مجرد هستم و خرجی ندارم ولی او خانواده بزرگی را اداره می کند ."
بنابراین شب که شد یک کیسه پر از گندم را برداشت و مخفیانه به انبار برادر برد و روی محصول او ریخت .
برای کشتن یک پرنده یک قیچی کافی است !
لازم نیست آن را در قلبش فرو کنی یا گلویش را با آن بشکافی ،
پرهایش را بزن ...
خاطره ی پریدن با او کاری می کند که خودش را به اعماق درهها پرت کند !!!
خدایـــــا ...
از این به بعد به
مخلوقاتت
یک مترجم ضمیمه کن
اینجا هیچ کس
هیچ کس را نمی فهمد !
همه ی قراردادها را که روی کاغذهای بی جان نمی نویسند !
بعضی از عهدها را
روی قلب های هم
می نـویـسیم
...
حواست به این
عهدهای غیر کاغذی باشد
شکستنشان
یک آدم را می شکند ...
سفره را جمع کردم و در یخچال گذاشتم ولی ناگاه !! صدای دلنشینی و آهنگینی را شنیدم.
به مادر گفتم : می شنوید ؟
گفت : چی ؟
گفتم : صدای آهنگی دلنشین می آید
مادر
گفت: آنچه می شنوی ، قل قل سماور است و صدای گر گر بخاری ، صدای باد که
شیشه های پنجره را می لرزاند ، صدای خش خش کاغذی که خواهرت روی آن می نویسد
. صدای شستشوی ظرفهای من و صدای بوق و عبور ماشینها در خیابان است .
گفتم صدای دیگر هم هست
صدای آهنگین شما که داشتید حرف می زدید !
پدر گفت : و صدای گوش تیز کردن من که داشتم به حرف های شما گوش می دادم !
هر سه خندیدیم .
"زیبا تبریزی"