پروانگی ...
بـه آسمــان دل بـبـنـــد ...پروانگی ...
بـه آسمــان دل بـبـنـــد ...درباره من
در هیاهوی زندگی دریافتم ؛
چه بسیار دویدن ها
که فقط پاهایم را از من گرفت
در حالی که گویی ایستاده بودم ،
چه بسیار غصه ها
که فقط باعث سپیدی موهایم شد
در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود ،
دریافتم
کسی هست که اگر بخواهد "می شود"
و اگر نخواهد "نمی شود"
به همین سادگی ...
کاش نه میدویدم و نه غصه می خوردم
فقط او را می خواندم و بس ...
ادامه...
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- دی 1392 4
- آذر 1392 8
- مهر 1392 8
- شهریور 1392 2
- مرداد 1392 15
- تیر 1392 13
- خرداد 1392 7
- فروردین 1392 34
- اسفند 1391 32
- بهمن 1391 28
- دی 1391 61
- آذر 1391 57
- آبان 1391 87
- مهر 1391 65
- شهریور 1391 172
- مرداد 1391 154
- تیر 1391 157
- خرداد 1391 187
- اردیبهشت 1391 12
آمار : 1077585 بازدید
Powered by Blogsky
بچه که بودیم ... همه چیز همانگونه بود که بود ...
امروز همه چیز آنگونه است که نیست !
سلام و درود
ممنون از این اثر بسیار زیبا و تصویر عالی پست خوبتان ...
ممنون از اینکه در ایام نبودنم
حقیر را از یاد نبردید
سپاسگزار مهرتان هستم
سلام
خواهش میکنم نظر لطفتونه
این بابا وظیفه بود
اینطور نفرمایین
سلام هستی جان
آره واقعا
بچه بودیم خونه ها کاهگلی بود ولی دل مردم طلایی بود
الان آدما همدیگرو فقط به خاطر دنیا و تجملاتش دوس دارن
سلام شقایق جان
این دنیا رو با این آدمها دوست ندارم دیگه