از فرمایشات مولای متقیان امیرالمو منین (ع) :
اگر پیر فرتوتی را دست گرفتی و زندگی اش را گرمی بخشیدی
اگر روزی یتیمی را گریان یافتی و به سویش شتافتی تا اشک از گلبرگ گونه اش بزدایی
اگر ساعتی توقف کردی تا کاروان زندگی دیگری سرعت گیرد
اگر لحظه ای به خاطر از پای افتاده ای زانو بر زمین نهادی و او را تکیه گاه گشتی
اگر لحظه ای غمگین گشتی به خاطر از دست رفتن شادی دیگری
آن گاه خوشحال باش و لبخند بزن
که تو یک "انسان واقعی" هستی
و زندگی کن که شادی تو یک شادی حقیقی است ...
چقدر زیبا بود هستی جان....
درسته واقعا زیباست
سلام.ممنونم از این مطلب قشنگ.میشه منبعش رو بگین؟ دلم می خواد متن اصلیش رو هم نگاه کنم.از نهج البلاغه است یا باید کتب حدیث رو دید؟
سلام
من از جایی که این مطلب رو برداشتم منبعش رو ذکر نکرده بود چون اگه با منبع بود منبعش رو هم درج میکردم
اگه اشتباه نکنم از دلنوشته های سایت سمت خدا کپیش کردم