پروانگی ...

پروانگی ...

بـه آسمــان دل بـبـنـــد ...
پروانگی ...

پروانگی ...

بـه آسمــان دل بـبـنـــد ...

هر روز

هر روز ...
تمام نیمکت های 5 بعد از ظهر را بی تو مینشینم
تمام شعر های بی تو را مرور میکنم
و تمام ساعت های 7 عصر را بی تو به خانه برمیگردم
اما...
من که دو پا بیشتر ندارم ...

صدای نداشته ی قدم هایت را چه کنم ؟؟؟


نظرات 1 + ارسال نظر
هدی شنبه 21 مرداد 1391 ساعت 10:09 ب.ظ http://aftabgardantarin.blogsky.com

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد