پروانگی ...
بـه آسمــان دل بـبـنـــد ...
پروانگی ...
بـه آسمــان دل بـبـنـــد ...درباره من
در هیاهوی زندگی دریافتم ؛
چه بسیار دویدن ها
که فقط پاهایم را از من گرفت
در حالی که گویی ایستاده بودم ،
چه بسیار غصه ها
که فقط باعث سپیدی موهایم شد
در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود ،
دریافتم
کسی هست که اگر بخواهد "می شود"
و اگر نخواهد "نمی شود"
به همین سادگی ...
کاش نه میدویدم و نه غصه می خوردم
فقط او را می خواندم و بس ...
ادامه...
آمار : 1067917 بازدید
Powered by Blogsky
بی خداحافظ
هیـــــــچ وقت
" بی خداحافظ "
کسی را ترک نکن
نمی دانی ...
چه درد بدی است
پیر شدن
در خم کوچه های ...
" بی خـــــــــــــداحافظ "
نامرده که بی خدافظی میره باخفش کرد...
نمیدونی چقدر دلم پره...
یه نفس عمیق...
ای جان
آخه چرا عزیزم
خودت رو اذیت نکن
سلام عزیزم
گاهی وقتها رفتن بدون خداحافظی بهتره چون به یادت می آره ممکنه بازگشتی وجود داشته باشه !
سلام رها جان
بدون خداحافظی هم یه عالم سوال میاره تو ذهن آدم
مــن، از تمام آسمـــان یک بــــاران را میخواهم ...
و از تمــــام زمیــــن، یک خیابان را ...
و از تمــــام تـــــو، یک دست
که قفــــل شده در دست مـــــن ...
بسیار زیبا
ممنون