پروانگی ...
بـه آسمــان دل بـبـنـــد ...
پروانگی ...
بـه آسمــان دل بـبـنـــد ...درباره من
در هیاهوی زندگی دریافتم ؛
چه بسیار دویدن ها
که فقط پاهایم را از من گرفت
در حالی که گویی ایستاده بودم ،
چه بسیار غصه ها
که فقط باعث سپیدی موهایم شد
در حالی که قصه ای کودکانه بیش نبود ،
دریافتم
کسی هست که اگر بخواهد "می شود"
و اگر نخواهد "نمی شود"
به همین سادگی ...
کاش نه میدویدم و نه غصه می خوردم
فقط او را می خواندم و بس ...
ادامه...
شیطان
بیچاره شیطان
ای شیطان رجیم
نخیر ، کور خواندی
اینجا آدم نمیبینی
تا بتوانی به هوای گندم
یا سیب
از بهشت اورا برانی ...
ادامه مطلب ...
زیبایی ِ زندگی
وقتی که نشستم تا مطالعه کنم ، نیمکت
پارک خالی بود. در زیر شاخه‌های طویل و پیچیده ی درخت بید کهنسال ، دلسردی از زندگی
دلیل خوبی برای اخم کردنم شده بود ، چون دنیا می‌خواست مرا درهم بکوبد ...
پسر کوچکی با نفس بریده
به من نزدیک شد . درست مقابلم ایستاد و با هیجان بسیار گفت : "نگاه کن چه پیدا کرده‌ام!"
در دستش یک شاخه گل بود
و چه منظره ی رقت‌انگیزی! گلی با گلبرگ‌های پژمرده ...
انسان واقعی
از فرمایشات مولای متقیان امیرالمو منین (ع) :
اگر پیر فرتوتی را دست گرفتی و زندگی اش را گرمی بخشیدی
اگر روزی یتیمی را گریان یافتی و به سویش شتافتی تا اشک از گلبرگ گونه اش بزدایی
اگر ساعتی توقف کردی تا کاروان زندگی دیگری سرعت گیرد
اگر لحظه ای به خاطر از پای افتاده ای زانو بر زمین نهادی و او را تکیه گاه گشتی
اگر لحظه ای غمگین گشتی به خاطر از دست رفتن شادی دیگری
آن گاه خوشحال باش و لبخند بزن
که تو یک "انسان واقعی" هستی
و زندگی کن که شادی تو یک شادی حقیقی است ...
ماهی دلم را زنده گردان
الهی ...
گناهانم لباس خواری بر تنم کرده است و دوری از تو درماندگی را آرایشم شده است و افزونی لجن گناهانم ماهی دلم را میرانده است ...
ای نهایت آرزویم !
ای زیباترین مطلوبم !
ای تنها پاسخگویم !
و ای محبوب دلم !
ماهی دلم را با جریان زلال توبه پذیرت زنده گردان ...
"برداشتی از مناجات خمسه عشر : مناجات التائبین"
قانون طبیعت
این قانون طبیـعت است
زخم که میخوری اعتمادت به آدم ها سست می شود
و باورت رنگ ِ شک می گیرد !
آن وقت تنها تر از همیشه می نشینی کنج ِ زنـدگی
و می شماری درد هایت را ...
دوستی
حرکت انسان دوستانه ی همکلاسی ها در جشن فارغ التحصیلی در برابر دوستشان که سرطان داشت ...
مرا ببخش
خدایا
مرا به خاطر گناهانی که در طول روز
با هزاران قدرت عقل
توجیهشان می کنم
بــبـخـــــــش . . .
خاک باش
سال ها پیش از اینزیر یک سنگ گوشه ای از زمین
من فقط یک کمی خاک بودم همین
یک کمی خاک که دعایش
پر زدن آن سوی پرده ی آسمان بود
آرزویش همیشه
دیدن آخرین قله ی کهکشان بود
دوست یا دشمن
گاهی یک دوست کاری میکنه که دلت بدجوری واسه دشمنت تنگ میشه ...!
به اندازه ی همه ی " نه " هایی که باید میگفتم و نگفتم
امروز باید بگم غلط کردم ...!
بادکنک سیاه
در یک شهربازی پسرکی سیاهپوست به مرد بادکنک فروشی نگاه می کرد که از قرار معلوم فروشنده ی مهربانی بود .
بادکنک فروش یک بادکنک قرمز را رها کرد تا در آسمان اوج بگیرد و بدینوسیله جمعیتی از مشتریان جوان را جذب خود کرد . سپس بادکنک آبی و همینطور یک بادکنک زرد و بعد از آن یک بادکنک سفید را رها کرد .
بادکنک ها سبکبال به آسمان رفتند و اوج گرفتند و ناپدید شدند ...
مادر
یادته مامان ؟
اسم قاشق رو گذاشتی قطار ، هواپیما ، کشتی ؛
تا یک لقمه بیشتر بخورم یادته ؟
شدی خلبان ، ملوان ، لوکوموتیوران ؛
می گفتی بخور تا بزرگ بشی آقا شیره بشی !
خانوم طلا بشی !
به سلامتی ِ همه ی مامانای دنیا ...
معنای عشق
در سال ۲۰۰۴ میلادی در یک بعد از ظهرآفتابی روز شنبه در یکی از جاده های اصلی گروه ای از پرندگان در حال جستجو برای غذا بودند . پرندگانی که در پرواز و چابکی شاهکارهای طبیعت هستند . اما در آن بعد از ظهر غمگین اتفاقی روی داد که هم باعث اندوهگین شدن انسانها شد و هم نمونه ای بارز از وفاداری به همسر و همنوع را به نمایش گذاشت و هم باعث پولدار شدن عکاس این صحنه شد.
مترسک
یک بار به مترسکی گفتم : لابد از ایستادن در این دشت خلوت خسته شده ای !
گفت : لذت ترساندن عمیق و پایدار است من از آن خسته نمی شوم
دمی اندیشیدم و گفتم : درست است چون که من هم مزه این لذت را چشیده ام
گفت : فقط کسانی که تنشان از کاه پر شده باشد این لذت را می شناسند ...
آنگاه من از پیش او رفتم و ندانستم که که منظورش ستایش از من بود یا خوار کردن من ؟!
یک سال گذشت و مترسک فیلسوف شد !!!
هنگامی که باز از کنار او میگذشتم دیدم دو کلاغ دارند زیر کلاهش لانه می سازند .
"برگرفته از کتاب دیوانه جبران خلیل جبران"
فراموش میشویم
بعضی از ما فراموش میشویم
نه
برای اینکه آدم خوبی نیستیم ،
نه . . .
بلکه به خاطر اینکه
خیلی سر و صدا نمی‌کنیم ...
بردبار
اگر بردبار نیستی خویشتن
را بردبار جلوه بده !
زیرا کمتر کسی است که
خود را شبیه گروهی کند و بزودی یکی از آنان نشود ...
"امام علی (ع)"